Wszyscy doświadczamy klerykalizmu, ba, często sami jesteśmy klerykalni. Postrzeganie magiczne kapłanów, czy szerzej – osób duchownych było w nas wpajane przez wieki. W opozycji wiele osób deklaruje się jako antyklerykałowie, tylko czy na prawdę wiemy, jaka jest istota tej postawy?

Czy wyczerpuje się ona w dychotomii: Czy wolimy zdawać się na opinię kleru i na nich zrzucać odpowiedzialność za wybory, czy wolimy objąć pozycję dorosłego, i samodzielnie przyjmować konsekwencje swoich decyzji? Czy jesteśmy gotowi – indywidualnie i wspólnotowo – przyjąć odpowiedzialność za swoje życie?

Podczas najbliższej Przestrzeni Spotkania nie tyle chcemy wypominać sobie czy załamywać ręce nad wszechobecnym klerykalizmem, ale zapraszamy do wspólnej próby diagnozy: jakie sposoby postępowania, schematy myślenia są klerykalne. Chcielibyśmy również podjąć się nazwania konkretów, które pozwolą nam wyjść poza ramy (anty)klerykalizmu. Zapraszamy Nas wszystkich również do dotknięcia tematu desakralizacji kapłaństwa.

Czy możemy coś zrobić, zaczynając od siebie, aby wprowadzić zmianę? W której każda osoba będzie miała te samą godność, ten sam szacunek, niezależnie od funkcji czy rodzaju posługi dla wspólnoty. Porozmawiajmy już w najbliższy wtorek…

Lektura warta uwagi przed spotkaniem: