Ewangeliarz Niedzielny
Uroczystość Trójcy Świętej
J 3, 16-18
Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego».
+ + +
Tim Guenard, francuski bokser i aktywista społeczny, został porzucony przez matkę w wieku trzech lat i był wychowywany przez ojca który go maltretował. Katowany przez ojca, trafił do domu poprawczego, a potem – mając kilkanaście lat – żył na ulicy. Mimo to, dzięki własnemu uporowi i pomocy ludzi związanych z Arką Jeana Vaniera całkowicie zmienił swoje życie.
Jezus przychodzi do Nikodema w nocy. Można to potraktować symbolicznie. Bóg wchodzi tam gdzie inni się boją, wolą zamknąć się w swoich domach, w swoim świecie. On ryzykuje, by przekazać prawdę o tym, że Bóg umiłował świat, tak jak nikt inny. Bóg wchodzi w mroki świata, w moje i twoje morki, w najciemniejsze zakamarki życiorysu, nie po to, by nas potępić, ale by nas zbawić.
Chrystus pokonuje śmierć i zdobywa dla nas życie. To, co było przegrane, staje się źródłem tęsknoty za zwycięstwem. Rana tęskni za Lekarzem, ciemność za Światłem, pustka za Sensem, ból za Ukojeniem.
Tęsknota staje się tym, co każe cały czas szukać… Dzięki Chrystusowi możemy mieć pewność, że rany i śmierć są zapowiedzią zmartwychwstania i życia w wiecznym szczęściu.
Zraniona miłość, zraniona ludzkość czeka na dotknięcie miłości, która leczy. I ta Miłość nadeszła i nadchodzi. Ta miłość poi nas swoją Krwią i karmi swoim Ciałem. To ona sprawia że tysiące, a może nawet miliony osób doświadczyły i doświadczają tego czym jest zbawienie już tu i teraz. Doświadczają tej wolności, która pozwala im przekraczać (oczywiście nie bez trudu) swoje noce i poplątane życiorysy. Doświadczają pokoju, który z tej wolności płynie. I mogą prawdziwie kochać, bo kochać można tylko w wewnętrznej wolności.
