Potrzeba pisania i czytania poezji nie przemija. A czy przemija czas jej krytyków: niekiedy prawodawców, dyktujących hierarchie estetyczne, częściej tłumaczy, redukujących nasz dysonans poznawczy, pojawiający się podczas konfrontacji z wierszem? Czy wobec końca czasu ekspertów, zastępowanych przez zimno kalkulujące algorytmy rekomendacyjne, czujący krytyk nie staje się przeżytkiem niedemokratycznego spojrzenia na sztukę? Dlaczego to właśnie krytykom mamy zaufać, nie zaś gustom własnym bądź wyborom większości? Co decyduje o niezbędności krytyka?
Jak na te pytania odpowiadają Marian Stala i Andrzej Franaszek – odpowiednio: autor esejów zebranych w tomie „Patrzący jasno. 25 szkiców o niezbędności pytania poezji” oraz tegoż tomu redaktor – przekonamy się 13 października o godz. 19 w Piwnicy Powszechnej. Pytania zadawał będzie Filip Biały.
