Punktem wyjścia do naszego spotkania stały się dwa kluczowe zdania z książki Magdaleny Moskal „Emil i my. Monolog wielodzietnej matki” (Wydawnictwo Karakter 2021). To, w odniesieniu do tego, o czym będzie książka, na które autorka odpowiada: „O macierzyństwie jako znoju. O macierzyństwie jako źródle siły” oraz „kluczowa jest intencja” padające jako odpowiedź na pytanie, jak się zachowywać wobec osób z niepełnosprawnością i jak patrzeć na nie. Kluczowa jest intencja patrzenia, a w patrzeniu miłość. Stąd tytuł spotkania w Klubie „Tygodnika Powszechnego” w Grudziądzu – „Patrzeć z miłością. Społeczne postrzeganie niepełnosprawności”, bo związane nie tylko z miłością patrzenia, ale całościowego i równościowego postrzegania osób z niepełnosprawnościami.
Książka „Emil i my. Monolog wielodzietnej matki” nie jest książką tylko dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, ale dla każdego z nas. Jest naczyniem, z którego możemy dowiedzieć się, gdzie ulokowały się źródła problemów oraz jakie są pomysły na naprawę naszego podejścia do drugiego człowieka, ale i wszystkich systemów obejmujących wychowanie – począwszy od medycyny, przez możliwości rozwoju w przestrzeni kultury na edukacji skończywszy.
Nagranie ze spotkania:
Wychodząc od znoju, którego zapisem miała być książka, poruszyłyśmy te zbiory, z których funkcjonowaniu składa się codzienność. Zatem problemy i możliwości edukacji, przemoc wynikającą z władzy, przejawiającą się głównie w środowisku medycznym, z którego wszyscy chcielibyśmy czerpać raczej wsparcie, niż zbierać ciosy powodujące głębokie rany nie do uleczenia. Ale także o empatycznym, pozbawionym agresji i ciekawości podszytej negatywnymi emocjami patrzeniu na wysoko wrażliwych ludzi, jakimi są niepełnosprawni. Poruszyłyśmy paradoksy systemu pomocy i wsparcia finansowego państwa, gdzie i tak znikoma pomoc finansowa zależna jest od dochodów rodziców i opiekunów osób z niepełnosprawnością. Oraz nie do końca oczywisty problem integracji w szkołach i społeczeństwie.
Spotkanie boleśnie odsłoniło obraz kondycji polskiego społeczeństwa. Na tle innych krajów – a padały przykłady Szwecji, Niemiec czy Czech – wypadamy bardziej niż źle i wyraźnie zaznacza się brak społecznej wrażliwości i kulejący system pomocy ze strony państwa. Nie ma innej możliwości naprawienia rażących i raniących błędów, jak otwarcie się na drugiego człowieka i głębokie współodczuwanie. Z patrzeniem z miłością.
Dziękujemy wszystkim, którzy wzięli udział w spotkaniu, a przede wszystkim Magdalenie Moskal, która sprawiła, że stało się ono czułą lekcją dla nas wszystkich. Polecamy wysłuchanie rozmowy zamieszczonej poniżej oraz dostępnej na facebookowych kanałach Klubów „Tygodnika Powszechnego” i Wydawnictwa Karakter, które było współorganizatorem spotkania.
