Anna Mateja

Nie zgadzam się z ks. Adamem Bonieckim, który w tekście „Duchowy testament Turowicza” („Tygodnik Powszechny” nr 1, 5 stycznia 2014, s. 2) stwierdza, że trzy tomowy wybór pism Jerzego Turowicza, przygotowany przez Annę Mateję (Universitas, Kraków 2013), jest ważniejszy i potrzebniejszy niż powstająca biografia Naczelnego. A nawet, że ten wybór to swoista autobiografia. Przygoda życia zawsze jest najprawdziwszym sprawdzianem autentyczności tego, co się mówi albo głosi. A przygoda ulicy Wiślnej 12, czyli miejsca redakcji w jej kolejnych rozdziałach od 1945 roku, jest jednym z bezcennych świadectw nie tylko o Naczelnym, lecz o wszystkich, których gromadził wokół siebie. Wiem, że nie zdołam do tego przekonać ludzi młodszych ode mnie o pół wieku albo i więcej, którzy nawet nie tęsknią za jakimkolwiek sięganiem po wspomnienia o świecie i czasie, tak dla nich mało albo wcale nierozumianym. Ale nie dotyczy to przecież długoletnich współpracowników i przyjaciół, jak redaktor-senior „Tygodnika Powszechnego”…

Czytaj dalej